Historia dziegciu od zarania dziejów
Dziegieć brzozowy ma obecnie szerokie zastosowanie w medycynie i leczeniu różnych dolegliwości od trądzika skóry po łupież. Mało kto wie, że historia związana z różnymi rodzajami smoły sięga wypraw krzyżowych, nawet Imperium Rzymskiego i starożytnych cywilizacji. Poznajmy historię dziegciu i najciekawszych faktów o nim.
Smoły w starożytności
Smoły były używane do celów inżynieryjnych, technicznych, ceremonialnych, karnych i leczniczych. Co ciekawe, substancja była początkowo pozyskiwana z naturalnie występujących złóż w połączeniu z węglem, łupkami lub ropą naftową i różniła się znacznie od znanego nam dziegciu brzozowego. Smoła była używana przez tamtejszych inżynierów do tworzenia infrastruktury. Jej wykorzystanie do uszczelniania tam i zbiorników i zbiorników magazynowych datuje się na 3000 lat p.n.e. (Mohendżo Daro w dolinie Indusu). Podobne produkty były również używane przy rytuałach pogrzebowych. Zbliżony w swojej konsystencji do dziegciu brzozowego olej z drzewa cedrowego znaleziono w materiałach do balsamowania mumii z Egiptu z 1500 r. p.n.e..
Dziegieć jako sposób wymierzania kary
Kara smoły i pierza została wprowadzona w 1189 roku przez Ryszarda Lwie Serce dla złodziei podczas wypraw krzyżowych. Od tego czasu kara ta była stosowana w całej historii cywilizacji zachodnich. Smołę i pióra stosowano w USA wobec angielskich celników, poborców podatkowych, w atakach na tle rasowych oraz tych, którzy nie wspierali amerykańskich wysiłków wojennych.
Dziegieć używali nawet Rzymianie
Lecznicze zastosowanie smoły znajdującej się w błocie z Morza Martwego połączone z helioterapią (terapia z pomocą światła słonecznego) było praktykowane od czasów biblijnych. Podobne złoża znaleziono na polach węglowych Shropshire, np. w miejscowości Pitchford. Prawdopodobnie po raz pierwszy zostały użyte przez Rzymian podczas ich okupacji Brytanii. Paulus Aegineta donosił o zastosowaniu płynnej substancji podobnej do dziegciu brzozowego w leczeniu trądu i łuszczycy w 700 r. n.e. w księdze 4 jego encyklopedii medycznej. W XVIII i XIX wieku zaczęto stosować naturalne produkty smołowe (Oleum Britanicum, Betton's British Oil). Były zalecane dla różnych dolegliwości skórnych i reumatycznych u ludzi i zwierząt hodowlanych. Smoła do dzisiaj leczy różne problemy ze skórą, w tym trądzika. Można przetestować dziegieć brzozowy w sklepie energeticforest.eu, na przykład kupując 30 mililitrowy słoiczek.
Dziegieć a technologia Wikingów
Smoła drzewna (Sztokholmska) czyli “przodek” współczesnego dziegciu brzozowego i sosnowego została opracowana przez Wikingów jako produkt uboczny produkcji węgla drzewnego i używana w budowie domów i statków, a także w medycynie między IX a XI wiekiem. Określenie „smoła” dla żeglarza może pochodzić od „tarpaulin” – płótna pokrytego smołą lub od praktyki nakładania smoły na włosy). Smoły drzewne smoły mają głównie właściwości antyseptyczne i nadal są stosowane w dermatologii i weterynarii.
Podsumowanie historii dziegciu
Obecnie smoła (dziegieć) w kosmetykach nie powinna kojarzyć się z czymś brudnym czy przestarzałym. Maści czy szampony z dziegciem są bardzo popularnym gościem współczesnych europejczyków i ich zapach jest specyficzny, natomiast wielu ludzi go uwielbia. Dziegieć brzozowy używają również sanatoria oraz branża medyczna – ten produkt mimo swojej bogatej historii wciąż pozostaje w szerokim użyciu.
Źródło: https://cdn.bad.org.uk/uploads/2022/01/29200046/Care-and-punishment.pdf
Źródło: https://cdn.bad.org.uk/uploads/2022/01/29200046/Care-and-punishment.pdf
Zarządzanie plikami cookie
Ustawienia plików cookie
Pliki cookie niezbędne do prawidłowego działania witryny są zawsze włączone. Inne pliki cookie można konfigurować.
